Pamięć o górnikach poległych w Kopalni “Wujek”. Premier Morawiecki z wizytą w Katowicach

Pamięć o górnikach poległych w Kopalni “Wujek”. Premier Morawiecki z wizytą w Katowicach

16 grudnia 1981 roku, domagający się zniesienia stanu wojennego oraz uwolnienia działaczy “Solidarności” w całym kraju, górnicy kopalni “Wujek”, zostali brutalnie spacyfikowani przez oddziały ZOMO. Skutkiem zbrojnej interwencji komunistycznych służb PRL była śmierć dziewięciu strajkujących. Rannych zostało 23 uczestników protestu. Była to największa tragedia stanu wojennego. Protest rozpoczął się na wieść o aresztowaniu przewodniczącego Solidarności w kopalni “Wujek”, Jana Ludwiczaka.

W związku z kolejną rocznicą pacyfikacji kopalni „Wujek”, Prezes Rady Ministrów – Mateusz Morawiecki złożył kwiaty pod pomnikiem poświęconym pamięci poległych górników. Premierowi towarzyszył wojewoda śląski Jarosław Wieczorek. W uroczystościach pod pomnikiem poległych górników uczestniczył również marszałek województwa śląskiego Jakub Chełstowski Walka z tą nieludzką władzą była bardzo nierówna, ale dała posiew wolności. Ta krew, która została tutaj przelana, nie została przelana na darmo – podkreślił szef rządu.

Premier Morawiecki podziękował jednocześnie wszystkim uczestnikom wydarzeń grudnia 1981 roku oraz ich rodzinom – Wszyscy, którzy jesteśmy dzisiaj dziećmi tamtej odwagi, walki o wolność, o solidarność chylimy czoła i dziękujemy za poświęcenie, za odwagę, za to, że tamta krew wytyczyła drogę do solidarności, do wolności i drogę do niepodległej Rzeczypospolitej – zaznaczył.

Po oddaniu honorów ofiarom premier wraz z wojewodą śląskim udali się do Archikatedry Chrystusa Króla w Katowicach na mszę św. w intencji dziewięciu poległych górników z kopalni „Wujek”.


Stan wojenny wprowadzono 13 grudnia 1981 roku na terenie całej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, niezgodnie z Konstytucją PRL. Został on zawieszony 31 grudnia 1982 roku, a zniesiono go 22 lipca 1983 roku. W trakcie jego trwania internowano łącznie 10 131 działaczy związanych z “Solidarnością”, a życie straciło około 40 osób. Obok represji stosowanych wobec opozycjonistów:

  • wyłączono komunikację telefoniczną,
  • wprowadzono cenzurę korespondencji,
  • po późniejszym przywróceniu łączności, kontroli i cenzurze podlegały również rozmowy telefoniczne,
  • ograniczono możliwość przemieszczania, się wprowadzając godzinę milicyjną,
  • zarządzono również wstrzymanie wyjazdów zagranicznych do odwołania – zamknięto granice państwa i lotniska cywilne zakazano zmiany miejsca pobytu bez uprzedniego zawiadomienia władz administracyjnych,
  • wstrzymano wydawanie prasy, poza dwiema gazetami rządowymi: Trybuna Ludu i Żołnierz Wolności”,
  • zarządzono czasowe zawieszenie zajęć w szkołach i na uczelniach wyższych,
  • zmilitaryzowano wiele instytucji oraz część strategicznych sektorów gospodarki, takich jak komunikacja, telekomunikacja, energetyka, górnictwo i porty morskie oraz 129 najważniejszych fabryk. Skierowano tutaj około 8 000 komisarzy wojskowych, w tym 400 do resortów i instytucji centralnych,
  • zakazano strajków, zgromadzeń, działalności związkowej i społecznej,
  • sądy zaczęły działać w trybie doraźnym.

W reakcji na wprowadzenie stanu wojennego, w wielu miejscach struktury NSZZ “Solidarność” podjęły akcje protestacyjne, również w Lublińcu – ZOMO sukcesywnie pacyfikowało kolejne strajki [na podst.: wikipedia.pl]

zdjęcie: Biuro Prasowe Wojewody Śląskiego

  1. a teraz ci co biegają z błyskawicami drą się że w polsce jest reżim !!!

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.