Taki sobie obrazek [felieton Heleny Grembeckiej]

Sąsiad pokłócił się ostro z sąsiadką, polała się krew. Synek sąsiada wpada do naszego domu i woła o pomoc. Co robimy? Zostawiamy dziecko pod opieką w swoim domu i biegniemy zaraz do sąsiadów, wołając o ochłonięcie! Wejście obcego człowieka, nie uwikłanego w konflikt rodzinny, może zadziałać trzeźwiąco na skłóconych. Jeśli jednak zobaczymy tak wielkie zacietrzewienie i furię, że i nasze zdrowie i życie może zostać zagrożone, usuwamy się i wołamy o pomoc! Może jeszcze, po drugiego sąsiada, może po wsparcie do przechodzącego ulicą mężczyzny. Kiedy jednak widzimy, że to na nic, wtedy wzywamy policję.

Przekładając ten obrazek na rzeczywistość wojenną za wschodnią granicą Polski, czym jest posyłanie czołgów i uzbrojenia broniącym się Ukraińcom?

Czy to nie jest tak, jakbyśmy przybiegli i sąsiadce (przyjmując, że to ona jest słabsza i zaatakowana) wcisnęli do ręki – pistolet?! Przecież byłoby to ewidentne przyczynienie się do eskalacji małżeńskiej kłótni sąsiadów – czy o to nam chodzi? Czy, gdyby się tak zdarzyło, że sąsiadka zastrzeliłaby z tego pistoletu swojego męża, albo sąsiad, wyrywając broń z jej ręki – zabiłby sąsiadkę, czy moglibyśmy po czymś takim spojrzeć w oczy dziecku sąsiada i z dumą powiedzieć: to ja pomogłem zakończyć kłótnię między twoimi rodzicami?!

Rozumne przyłożenie zwykłego życiowego doświadczenia do realiów zbrojnego konfliktu na Ukrainie, każe krzyczeć – STOP! Stop – takiemu działaniu rządzących Polską, które ewidentnie eskaluje konflikt i ściąga śmierć lub kalectwo na wielu młodych mężczyzn na Ukrainie (i po rosyjskiej stronie – też). Trzeba zawołać stop – narażaniu na wszelkie wojenne niebezpieczeństwa tych najbiedniejszych mieszkańców Ukrainy, którzy nie mają możliwości ucieczki przed wojną, albo tak kochają swoją ziemię, że nie chcą jej zostawić.

Większość młodych i bogatych – wyjechała. Także młodzi mężczyźni w wieku poborowym, uznając, że to nie ich wojna, chodzą np. po Krakowie i krzyczą do Polaków: “dajcie nam całą broń, bo wy nie giniecie”.

Zdroworozsądkowe myślenie każdego zwykłego człowieka – człowieka, który jeszcze nie uległ propagandowemu zidioceniu – jego rozum i obserwacja rzeczywistości podpowiadają takie oczywiste kroki, jak: 1) podjęcie przez rządzących rozmów ze stronami konfliktu, 2) próby wdrożenia wszelkich innych działań dyplomatycznych, np. nieustanny wysiłek w budowaniu koalicji antywojennej z innymi państwami, 3) udzielanie humanitarnej pomocy poszkodowanym – chrześcijańska pomoc bliźniemu.

“Moralność nakazuje, żeby w sytuacji konfliktu uruchomić wszystkie możliwości dyplomatyczne dla jego rozwiązania! Jeśli ktoś twierdzi, że z Rosją nie da się mieć dobrych relacji, ten – tym bardziej, jeśli jest dyplomatą, dowodzi swoich niekompetencji – bo dyplomacja polega na tym, że prowadzi się rozmowy z każdym!” – prof. Jacek Izydorczyk (dr hab. n. prawnych, prof. Uniwersytetu Łódzkiego, były ambasador w Japonii w l. 2017-2019, odwołany z placówki po tym, kiedy, najpierw interweniując bezskutecznie u szefa MSZ, wysłał do prokuratury i do NIK zawiadomienie o popełnieniu przestępstw, podając nawet kwalifikacje prawne przestępstw, których dopuszczali się polscy dyplomaci).

Co więc dzieje się w Polsce? Działania rządu w Warszawie od samego początku konfliktu zbrojnego mają tylko jeden kierunek – wspieranie słabszego i wpychanie go do wojny z o wiele większym i silniejszym. Mamy rząd, ministrów, dyplomatów, analityków, ekspertów z wszystkich dziedzin nauki i całe to gremium nawet nie próbuje racjonalnie i logicznie spojrzeć na tę, na pewno bardzo skomplikowaną, rzeczywistość polityczną?

Dlaczego od początku tego konfliktu nie było nawet prób bezstronnego analizowania faktów oraz wdrożenia działań dyplomatycznych dla przywrócenia pokoju?

Jest wręcz przeciwnie – działania kolejnych rządów w Polsce, już od wielu lat nakręcają wojenną spiralę! Bo jak inaczej patrzeć na finansowanie kanału telewizji Biełsat od 2007 roku, czy na szkolenie w Polsce białoruskich opozycjonistów – wiadomość z ubiegłego roku. Przygotowujemy terrorystów do ataku na sąsiada? Albo jak oceniać fakt “przygarnięcia” w Warszawie “uchodźczego rządu rosyjskiego”. A o tym warto pamiętać – to z terenu Białorusi “wepchniętej w ramiona Rosji”, doszło do zeszłorocznych ataków na Ukrainę.

Tak więc, jeśli z sąsiadem “przez płot” dobrze jest żyć w zgodzie (taka oczywistość), to dlaczego ta sama zasada nie miałaby sprawdzić się w relacjach między państwami?

Dr. Leszek Sykulski (geopolityk i historyk, analityk stosunków międzynarodowych, jeszcze do niedawna – adiunkt w Katedrze Bezpieczeństwa Narodowego w Akademii Nauk Stosowanych im. Józefa Gołuchowskiego w Ostrowcu Świętokrzyskim, biegły sądowy przy Sądzie Okręgowym w Częstochowie w zakresie bezpieczeństwa państwa i ekstremizmu politycznego) wielokrotnie w swoich wystąpieniach akcentował, że dla rozwoju gospodarczego Polski wręcz konieczne jest stosowanie zasady: “zero wrogów wśród sąsiadów!”, mając na uwadze zwykłe, poprawne stosunki gospodarcze, niekoniecznie gorącą przyjaźń.

Przed laty emisariusze, zaprzedani obcym mocarstwom, agitowali za powstaniami (listopadowym, styczniowym, warszawskim), które w efekcie wybuchały w najbardziej niekorzystnym dla Polaków czasie i szybko tonęły w morzu krwi. Dziś rolę emisariuszy przejęli chyba “gawędziarze wojenni” – panowie: Jacek Bartosiak, Marek Budzisz, Jakub Maciejewski, Tomasz Wróblewski i wielu innych. Agitują, wbrew polskiej racji stanu – za wojną, która nie dość, że wyniszczy już obecnie mocno osłabiony i rozbrojony kraj, to może zmieść Polskę z mapy Europy.

Każdy polityk wzywający do czynnego udziału Polski w wojnie zastępczej mocarstw, zdaje się wygłaszać słowa lorda Farqaada z filmu “Shrek”: “Zapewne wielu z was zginie, ale jest to poświęcenie, na które jestem gotowy” (Łukasz Warzecha “Polska iluzja, węgierski realizm”, Do Rzeczy, 7/2023).

Jak oceniać wystąpienia “czołowego polskojęzycznego stratega” – dr. Jacka Bartosiaka, który przedstawia w nich różne scenariusze – “narracje” zdarzeń? Chyba tylko tak, jak zrobił to prof. Jacek Izydorczyk. Dr. Leszek Sykulski od swego rozmówcy prof. Jacka Izydorczyka usłyszał, że osobą dr. Jacka Bartosiaka, prowadzącego nachalną prowojenną agitację, powinny zająć się polskie służby specjalne, o ile jeszcze są w Polsce służby, dla których racją stanu jest dobro naszej Ojczyzny, a nie usilne wpychanie Polski do samobójczej wojny, zgodnie z zagranicznymi interesami [więcej]

W niedawno zrealizowanym nagraniu “Geopolityka a wolność słowa w Polsce” dr Leszek Sykulski informuje, że po ogłoszeniu, razem z Sebastianem Pitoniem (architekt, obrońca podkarpackich przedsiębiorców, gdy nakazowo zamykano biznesy), społecznego sprzeciwu wobec rządowej prowojennej propagandy – został zwolniony z etatu wykładowcy akademickiego [więcej]

“Jeśli prawdę można wypowiedzieć tylko szeptem, to znaczy, że kraj opanowany został przez wrogów” – Wilhelm Schwobel (to jeden z komentarzy pod tym nagraniem).

Przed każdym Polakiem jest dziś wybór: obóz wojny czy stronnictwo pokoju?

Już dostrzegamy fałsz oficjalnie funkcjonującego przez wiele lat podziału sceny politycznej w Polsce na: lewicę i prawicę. Dziś już wiemy, że od początku ten podział był tylko fikcją serwowaną masom. Obowiązywała, ustalona w Magdalence, zasada: wy nie ruszacie naszych, my nie ruszamy waszych i kopiemy się tylko po kostkach, wyżej – nie. To “dla ludu” są emocjonujące spektakle, “rozliczanie” ujawnianych afer, albo sejmowe pyskówki polityków. Mają one odwracać uwagę społeczeństwa od spraw istotnych, ale starannie ukrywanych.

Czym są teorie spiskowe? Zdaniem prof. Jacka Izydorczyka: “teorie spiskowe – to wybitnie skuteczne efekty działania propagandy”. A odpowiadając na pytanie o zagrożenia dla naszego kraju, stwierdził, że “największym wrogiem Polski są głupi Polacy (…), rządzą Polską sprzedajni i tchórzliwi idioci”. Grzegorz Braun, używa łagodniejszego określenia: “zawsze byliśmy pierwsi w rankingu do odegrania roli podpałki” w rozpętywanych przez komunistów ruchach rewolucyjnych i cytuje zdanie z korespondencji Marksa i Engelsa: “na Polaków zawsze możemy liczyć”.

Za to Roman Dmowski dosadnie twierdzi, że swymi (zwykle przegranymi) powstaniami, wywoływanymi pod obce dyktando, przyzwyczailiśmy Zachód do traktowania Polaków jak “bezmózgowej hołoty, której łatwo i za bezcen można używać do swoich celów” (Rafał Ziemkiewicz “Powstańcza choroba dwubiegunowa”, „Do Rzeczy”, 5/2023).

Czy to nie na podpowiedziach zachodnich suflerów budowane są zabójcze dla Polski mity patriotyczne, bazujące na fałszywej tezie głoszącej, że “Polacy muszą co jakiś czas stanąć do powstania i oddać życie, żeby zachować swoją patriotyczną tkankę”? Grzegorz Braun, przytaczając tę kłamliwą tezę, dobitnie przypomina młodym, wychowanym na grach komputerowych, że życie jest zbyt cenne – człowiek ma je tylko jedno (inaczej niż postacie w kreskówkach i grach) i jest odpowiedzialny za swoje życie oraz w różnym stopniu także za życie innych ludzi.

W przestrzeni publicznej pojawił się niedawno Polski Ruch Antywojenny – z hasłem: „To nie nasza wojna!” [link] [youtube]

Sprawa dotyczy oczywiście wojny toczonej na Ukrainie. Okazało się, że o tym konflikcie można myśleć tylko tak, jak dyktuje obóz rządzący. Każdy inny pogląd kwalifikowany jest natychmiast jako prorosyjski przez “ośrodki propagandowe udające niezależne media” (prof. Jacek Izydorczyk).

Pełne spektrum propagandowe przewiduje szeroki asortyment haseł, działań i publikacji. Billboardy co rusz atakują wzrok hasłem: Wysokie ceny energii, to też jego broń (a w tle twarz Putina). “Jedynie słuszne”, politycznie poprawne stanowisko względem Rosji wbijają nam w świadomość także książki (dalej prawie, że cytat z książki „Trolle Putina” J. Aro, Kraków 2020, s. 15): “Ponieważ w historii – odczłowieczanie i demonizowanie różnych grup społecznych prowadziło do ludobójstw oraz zbrodni przeciwko ludzkości, w krajach zachodnich nawoływanie do nienawiści jest prawnie zabronione”.

Czyżby? A chrześcijanie? A najsłabsi i najbardziej bezbronni, bo jeszcze nieurodzeni?

W książce “Od Dzierżyńskiego do Putina” autorzy (J. Felsztinski, W. Popow, Poznań 2022, s. 416-434) nie mają żadnego problemu z oceną czterech lat prezydentury Donalda Trumpa, jako “pogardy dla amerykańskich tradycji, obyczajów, moralności, prawa i konstytucji” w wykonaniu “rosyjskiego agenta”. Znowu krzyczący fałsz, gdy spojrzymy, czego wtedy dokonał Sąd Najwyższy ogłaszając, że aborcja nie może być narzucana wszystkim stanom federalnymi regulacjami. Dostęp do aborcji w USA przestał być “prawem człowieka”.

Interesująca, bo prawdziwa refleksja człowieka rozumnego: “Kiedy musisz być przekonywany, namawiany, naciskany, okłamywany, przekupywany, zmuszany, zastraszany, ośmieszany, oskarżany, szykanowany i karany… jeśli wszystko to jest konieczne, aby uzyskać twoją zgodę, możesz być absolutnie pewien, że to, co się reklamuje i zachwala – nie jest dla twojego dobra” (Ian Watson, nie-pisarz)

Najpierw była globalna operacja “covid”, ze wszystkimi restrykcjami, nachalną propagandą i wymuszaniem w różnych grupach zawodowych przyjęcie genetycznego szczepionkowego preparatu, a teraz parcie rządzących do eskalacji wojny na Ukrainie.

Przewidziane następne etapy: likwidacja gotówki, pełna inwigilacja i punkty “lojalnościowe”, “piętnastominutowe” miasta-getta i zakaz przemieszczania się, żywność “wzbogacona” owadami i wiele innych przejawów globalnej “troski o człowieka”. Niektóre z tych pomysłów istnieją już na dużą skalę, choć jeszcze lokalnie, i są dość skutecznie testowane (Chiny, Nowa Zelandia, Kanada).

Na koniec słowa prof. Jacka Izydorczyka do każdego z nas, mocne i podnoszące na duchu, żebyśmy się NIE bali! “Bo czego się bać? Każdy człowiek rodzi się nagi i umiera nagi. I jedyne co ma i co po nim zostaje, to jego nazwisko. Wystarczy się nie bać. Bać powinni się ci, którzy wielokrotnie złamali prawo! I tych Polacy mogą nakryć czapkami!”

Zdjęcie: archiwum