W najbliższych dniach warto pamiętać o wywieszeniu Flagi Państwowej Rzeczypospolitej Polskiej aby w ten sposób podkreślić pamięć o ważnych rocznicach i świętach związanych z naszą historią.
Jakie wydarzenia czekają nas w pierwszych dniach maja?
1 maja: Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy
Już w piątek obchodzić będziemy Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, zwany również Świętem Pracy lub bardziej popularnie – Dniem 1 Maja. Jest to światowe święto klasy robotniczej, wprowadzone po raz pierwszy już w 1890 roku. Od roku 1950 w Polsce jest ono świętem państwowym.
Obchody zapoczątkowała w 1889 roku II Międzynarodówka, dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 w Chicago, w Stanach Zjednoczonych, podczas strajku będącego częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy.
Na ziemiach polskich pierwsze obchody również miały miejsce w roku 1890. Odbywały się niejednokrotnie wbrew woli zaborców. Współorganizowane były m.in. przez działaczy II Proletariatu. Masowe demonstracje, pochody oraz starcia z carskim wojskiem, policją i kozakami, a także wspierającymi je nacjonalistycznymi bojówkami, miały miejsce w czasie rewolucji 1905 roku na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego. Organizowały je głównie Polska Partia Socjalistyczna, Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy oraz Bund – Powszechny Żydowski Związek Robotniczy na Litwie, w Polsce i Rosji.
W czasach PRL, 1 maja organizowano pochody pierwszomajowe. W latach 80. nielegalne demonstracje pierwszomajowe organizowała, w opozycji do oficjalnych obchodów, podziemna Solidarność. Święto Pracy było jednym z najważniejszych świąt w PRL-u. Miało ono również szczególną wagę dla nazewnictwa w tym okresie. Nazwę imienia „1 maja” nosiło wiele ulic i placów Polski.
* * *
2 maja: Święto Flagi Rzeczypospolitej Polskiej!
Kolejnym, ważnym wydarzenie podczas “majówki” jest Święto Flagi Rzeczypospolitej Polskiej, wprowadzone na mocy Ustawy z 20 lutego 2004 roku, obchodzone między świętami państwowymi – wspomnianym Świętem Pracy i Świętem Narodowym Konstytucji 3 Maja. Tego samego dnia obchodzimy również Dzień Polonii i Polaków za Granicą.
15 października 2003 roku do laski marszałkowskiej wpłynął poselski projekt autorstwa posła Edwarda Płonki, wnoszący zmiany w Ustawie o godle, barwach i hymnie RP oraz ustanawiający m.in. Dzień Flagi RP. Wybór dnia 2 maja nie był przypadkowy – chodziło o dzień w którym Polakom towarzyszą refleksje o szczytnych kartach historii Polski, wypełnienie wolnego dnia pomiędzy świętami narodowymi, oraz podkreślenie obchodów Światowego Dnia Polonii. Decyzję o ustanowieniu Dnia Flagi Sejm podjął 20 lutego 2004 roku.
Co ciekawe – właśnie dnia 2 maja w 1945 roku polscy żołnierze, zdobywający stolicę hitlerowskich Niemiec, umieścili biało-czerwoną flagę na Kolumnie Zwycięstwa – Siegessäule oraz na Reichstagu w Berlinie. W czasach PRL’u, w tym dniu zdejmowano po 1 maja flagi państwowe, aby nie były one eksponowane w dniu, zniesionego przez władze komunistyczne, Święta Konstytucji 3 Maja.
W trakcie Święta Flagi Rzeczypospolitej Polskiej organizowane są różnego rodzaju akcje i manifestacje patriotyczne. Dla przykładu, w Bytomiu, w dniu 2 maja 2009 roku, ponad 500 osób utworzyło biało-czerwoną flagę z przygotowanych wcześniej i równocześnie uniesionych parasolek. Była to prawdopodobnie największa utworzona flaga w Polsce z okazji Dnia Flagi.
W ostatnich latach, powszechne stało się noszenie w tym dniu kokardy narodowej. Zwyczaj ten spopularyzował prezydent Lech Kaczyński. Był kontynuowany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego, a obecnie zwyczaj promuje prezydent Andrzej Duda.
2 maja nie jest dniem wolnym od pracy, jednak wielu Polaków bierze wówczas urlop, ze względu na to, że ta data jest jedyną w kalendarzu występującą pomiędzy dwoma dniami wolnymi od pracy.
* * *
3 maja: Święto, które przetrwało reżimy.
Święto Narodowe Trzeciego Maja – bo tak brzmi jego pełna nazwa – ustanowione zostało w roku 1919 i reaktywowane w 1990 roku po upadku komunizmu.
3 maja 1791 roku uchwalono w Polsce, drugą po korsykańskiej, Konstytucję w nowożytnej Europie, a trzecią na świecie po amerykańskiej. Wyprzedziła ona m.in. konstytucję francuską, po tym jak została uchwalona przez Sejm Czteroletni, zwołany w październiku 1788 roku. Pierwsze obchody celebrowano już w rok od uchwalenia Konstytucji.
W okresie zaborów Polski świętowanie rocznic Konstytucji 3 maja było zakazane przez wszystkich najeźdźców. Polacy, którzy odważyli się obchodzić publicznie to święto byli surowo karani przez policję.
Obchody rocznicy konstytucji 3 maja były organizowane także w zagranicznych skupiskach Polonii, m.in. w Chicago.
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, rocznica Konstytucji 3 maja została uznana za święto narodowe uchwałą Sejmu Ustawodawczego z 29 kwietnia 1919. Po II wojnie światowej obchodzono je tylko do roku 1946, kiedy w wielu miastach doszło do demonstracji studenckich. Od tego czasu władze komunistyczne zaprzestały i zabroniły publicznego świętowania, a próby manifestowania były często tłumione przez milicję. Święto to zostało oficjalne zniesione Ustawą z 18 stycznia 1951 roku o dniach wolnych od pracy.
Dopiero w roku 1981 władze ponownie świętowały to historyczne wydarzenie – świadczą o tym gazety codzienne z tego czasu m.in. Trybuna Ludu, Głos Robotniczy, Życie Warszawy. Tym samym w roku pierwszy raz po wojnie, świętowano rocznicę Uchwały Majowej.
Święto Narodowe Trzeciego Maja przywrócono ustawą z 6 kwietnia 1990 (weszła w życie 28 kwietnia). Pierwsze uroczyste obchody święta 3 maja w Warszawie na Placu Zamkowym w 1990 odbywały się w obecności prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego. Do dzisiaj stanowi ono jedno z najważniejszych polskich wydarzeń w kalendarzu.
“Bogu na chwałę – ludziom na ratunek”
Pamiętajmy o tym, że 4 maja, w dniu wspomnienia w kościele katolickim Świętego Floriana, swoje święto obchodzą Strażacy. Jak doszło do ustanowienia obchodów, będących wyrazem szacunku dla ludzi, którzy niejednokrotnie narażają życie aby nieść ratunek obywatelom?
Zainicjował je australijski strażak J.J. Edmondson z Melbourne, dla uczczenia tragicznie zmarłych pięciu kolegów-strażaków (Matta, Stuarta, Jasona, Garry’ego i Chrisa) 2 grudnia 1998 roku w Linton. Próbowali oni ratować czyjeś życie i mienie w czasie pożaru, tak jak robią to strażacy na całym świecie. Niestety, padli ofiarą własnej pasji i determinacji.
Jako wyraz szacunku dla poległych strażaków i wsparcia dla ich rodzin, Straż Pożarna w Melbourne, składająca się w głównej mierze z wolontariuszy, oraz społeczność stanu Wiktoria, przyjęły sobie za symbol czerwono-niebieską wstążkę. Kiedy po raz pierwszy informacja ta trafiła do społeczności internetowej, napotkała na natychmiastowy odzew m.in. wśród załóg strażackich w USA.
Pozytywna reakcja zza oceanu oraz listy napływające z różnych stron świata, skłoniły J.J. Edmondsona, aby z nadejściem 1999 roku rozbudować zakres obchodów do rangi ponadnarodowej. Tym samym inicjatywa stała się symbolem poparcia i szacunku dla strażaków na całym świecie oraz dniem, w którym można było wspólnie promować i koordynować obchody.
Po konsultacji z krajowymi i międzynarodowymi środowiskami strażackimi, w 2002 roku oficjalnie ustalono termin Międzynarodowego Dnia Strażaka na dzień 4 maja, wiążąc go z datą wspominania w kościele św. Floriana, patrona strażaków. Należy jednak dodać, że podobne uroczystości odbywały się wcześniej, również w Polsce, choć nie miały obecnej rangi międzynarodowej.
Warto pamiętać, że 2 maja obchodzić będziemy 101 rocznicę wybuchu III powstania śląskiego – wystąpienia zbrojnego trwającego od 2/3 maja do 5 lipca 1921 r., mającego na celu przyłączenie Górnego Śląska do Polski. Było to ostatnie z trzech powstań śląskich.
Święto Narodowe Trzeciego Maja w powiecie lublinieckim [info ze stron Urzędów Gmin]
gm. Kochanowice
m. Lubliniec
gm. Woźniki
