Zabytkowy kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Boronowie zostanie podświetlony

Do końca sierpnia świątynia wzbogaci się o podświetlenie zewnętrzne z jednoczesnym wykonaniem mikroinstalacji fotowoltaicznej. 

Zamawiającym jest Parafia lecz postępowanie przetargowe przeprowadził Urząd Gminy w Boronowie aby poszerzyć liczbę oferentów. Przetarg rozbito na dwie jednostki – budowa oświetlenia (kwota: 98,6 tys. złotych) oraz wykonanie mikroinstalacji fotowoltaicznej (kwota: 38,7 tys. złotych). Maksymalny termin zakończenia prac wyznaczono na 31 sierpnia tego roku.

Instalacja obejmować będzie zabudowę łącznie 24 sztuk modułów fotowoltaicznych, zbudowanych na systemowej konstrukcji aluminiowej z wykorzystaniem dodatkowych elementów konstrukcyjnych ze stali nierdzewnej.

W celu osiągnięcia iluminacji górnych części Kościoła wybudowane zostaną słupy aluminiowe z poprzeczką na projektor oświetleniowy o wysokości 3 metrów. Z kolei projektory do iluminacji dolnych części Kościoła zostaną wbudowane w grunt.

Rozwiązanie oświetlenia będzie wynikiem analizy oświetlenia istniejącego, światła dziennego, przeprowadzonych prób i wymogów przepisów oraz wymaganych norm.

Kościół w Boronowie wybudowano w 1611 roku z fundacji hrabiego Andrzeja Dzierżanowskiego. Konstrukcja wykonana jest z drewna modrzewiowego i sosnowego, na kamiennej podmurówce. W 1616 roku dobudowano wieżę, a dwa lata później ufundowano ołtarz główny z figurami świętych: Wojciecha i Stanisława, wskazując na małopolskie wzorce, do jakich sięgała katolicka rodzina Dzierżanowskich. Poświęcenie kościoła nastąpiło w 1734 roku (według innych źródeł w 1732 roku). Właściciele Boronowa utrzymywali przy kościele prywatnego kapelana. Początkowo byli nimi franciszkanie z Krakowa, od drugiej połowie XVII wieku dominikaninie, a od lat 80. XVIII wieku reformaci z klasztoru na Górze Świętej Anny.

Kiedy w 1716 roku utworzono dekanat lubliniecki, kościół w Boronowie przyłączono do parafii w Sadowie. 23 września 1741 roku biskup sufragan wrocławski Eliasz Daniel Sommerfeld, przebywający na wygnaniu w czasie wojny prusko-austriackiej, udzielił w tutejszym kościele święceń prezbiteratu. Po okresie przynależności do parafii w Sadowie, 18 stycznia 1868 roku Boronów stał się samodzielną parafią. W późniejszych latach wielkie zasługi w kwestii utrzymania świątyni miał ks. Józef Christof, proboszcz boronowski w latach 1937/62. Wierni zawdzięczają mu uratowanie kościoła, który w latach 1947/49 otrzymał nową więźbę. Prace remontowe prowadził majster Józef Giza.

W świątyni prowadzone są regularne prace konserwatorskie przy jej niezwykle bogatym wyposażeniu. W latach 2014/16 poddano konserwacji ołtarz główny, stalle i ambonę [na podstawie: kuria.gliwice.pl]

Zdjęcie: kuria.gliwice.pl