Dzień objęcia Ziemi Lublinieckiej przez II Rzeczpospolitą Polską – pisze Krystyna Andrzejewska

26 czerwca 1922 roku, około godziny 11.30, żołnierze 74 Pułku Piechoty oraz zaproszeni do kolumny marszowej Powstańcy Śląscy wkroczyli do Lublińca, radośnie witani przez mieszkańców, wyrażających dumę z powrotu Ziemi Lublinieckiej do Polski.

Geneza 74 Pułku Piechoty sięga czasowo Powstania Wielkopolskiego i odzyskanej niepodległości przez Polskę. Pułk sformowano z różnych oddziałów wojskowych związanych z Wielkopolską. Historycznie trzonem 74PP był 159 Pułk Piechoty Wielkopolskiej walczący od 25 maja 1920 r. przeciwko bolszewikom na bardzo trudnych odcinkach frontu wojny polsko-bolszewickiej na wschodzie Polski. Po krwawych walkach i ciężkich stratach postanowiono 3 sierpnia 1920 r. o rozwiązaniu 159 Pułku Piechoty Wielkopolskiej.

Z pozostałych żołnierzy i oficerów sformowano III batalion dla 167 Pułku Piechoty, który dalej walczył przeciwko bolszewikom. Po zakończeniu działań wojennych i po powrocie do Wielkopolski zdecydowano na bazie wspomnianego III Batalionu odtworzyć 159 Pułk Piechoty, który z kolei rozkazem z 5 marca 1921 r., został przemianowany na 74 Pułk Piechoty. Latem 1921 roku, 74 PP przeszedł do Kępna, następnie pułk został przetransportowany do Biedruska, gdzie prowadził intensywne szkolenie wojskowe, czekając na rozkaz wkroczenia do Lublińca, wyznaczonego na miasto garnizonowe dla tego pułku. 74 Pułk Piechoty został przemianowany 10 lat później na 74 Górnośląski Pułk Piechoty.

Powstańcy Śląscy w latach 1919 – 1921 trzykrotnie stawali do walki o polskość Ziemi Śląskiej, po 4. stuleciach panowania obcych państw na Śląsku w tym ok. 2. stuleciach panowania pruskiego. Wielu Powstańców Śląskich poległo w walce o polskość i powrót Górnego Śląska do Macierzy. Wielu z Powstańców Śląskich za nieugiętą walkę o powrót Górnego Śląska do Polski zostało pomordowanych w Niemieckiej Zbrodni rozpoczętej w 1939, w zbrodniach Intelligenzaktion, Unternehmen Tannenberg, Ausserordentliche Befriedungsaktion.

Po Plebiscycie przeprowadzonym 21 marca 1921 r. ustalone przez państwa Ententy granice były niekorzystne dla Polski. Lubliniec również miał pozosta
przy Rzeszy Niemieckiej. Dopiero w III Powstaniu Śląskim pod przywódctwem Wojciecha Korfantego wywalczono znaczącą część Górnego Śląska i jego powrót do Polski, a pod komendą Pawła Golasia Powstańcy Śląscy z Ziemi Lublinieckiej wywalczyli Lubliniec. Powstańcy z Ziemi Lublinieckiej po zakończonym III Powstaniu chronili honorowo granic aż do 26 czerwca 1922 r. W tym to dniu wkroczył do Lublińca 74 Pułk Piechoty.

Dzień 26 czerwca dla Lublińca i powiatu to „Dzień  objęcia Ziemi Lublinieckiej przez Rzeczpospolitą Polską”.

Krystyna Andrzejewska