9 grudnia to rocznica urodzin Elwiry Kamińskiej, która od stycznia 1953 roku podjęła współpracę ze Stanisławem Hadyną, uczestnicząc w tworzeniu Zespołu “Śląsk”.
– Jej autorskim dziełem były pierwsze tańce Zespołu – Trojak, Waloszki, Kozierajki, Piłki, Chustkowy, Wyzgierny, Patyjok, Mietlorz. Efektem jej pracy było ukształtowanie tanecznej warstwy widowiska, przygotowanie całego systemu kształcenia baletowego w Zespole, a także dobór kostiumów scenicznych – czytamy na oficjalnej stronie ZPiT Śląsk.
Elwira Kamińska – choreograf, pedagog urodziła się w Warszawie 9 grudnia 1912 roku. Całe swoje życie związała z muzyką i tańcem. Przygotowanie choreograficzne zdobyła w Krakowskiej Akademii Muzycznej oraz Konserwatorium w Budapeszcie. W roku 1939 założyła prywatną szkołę tańca w Bielsku. Po wojnie – w 1945 roku – przywróciła działalność szkoły i prowadziła ją do 1947 roku. Równocześnie zaangażowała się w prowadzenie amatorskich zespołów artystycznych w Bielsku i Katowicach. Zyskały one uznanie międzynarodowe, a ich soliści stanowili później podstawową grupę taneczną Zespołu “Śląsk”.
Od stycznia 1953 roku podjęła współpracę ze Stanisławem Hadyną, uczestnicząc w tworzeniu Zespołu “Śląsk”. W okresie trzydziestu lat sprawowania funkcji choreografa Zespołu “Śląsk” współpracowała jako ekspert w dziale ruchu scenicznego i układów tanecznych z wieloma polskimi instytucjami artystycznymi, telewizją, zespołami amatorskimi.
Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych zrealizowała kontrakt artystyczny z Zespołem “Mazowsze”, tworząc dla niego całkowicie nowy układ ruchu scenicznego i tańca. Jej praca była podstawą sukcesu “Mazowsza” w czasie tournée po Wielkiej Brytanii i kolejnych trasach artystycznych.
Tańce ułożone przez Elwirę Kamińską stały się swoistym kanonem gatunku i jego klasyką. Do tej grupy Jej dzieł zaliczyć należy: chodzonego i trojaka, kołomajki, chustkowego, kujawiaka, oberka, tańce podhalańskie, krakowiaka. Pozostają one po dzień dzisiejszy w repertuarze Zespołu “Śląsk”. Stały się wzorem w dziedzinie inscenizowanej stylizacji polskiego tańca ludowego i narodowego. Za swą twórczość została uhonorowana wieloma nagrodami krajowymi i zagranicznymi.
Zmarła 30 czerwca 1983 roku – w przeddzień jubileuszu trzydziestolecia istnienia “Śląska”. Spoczywa na cmentarzu przy ulicy Francuskiej w Katowicach. Delegacja Zespołu „Śląsk”, jak co roku z tej okazji, oddała hołd współtwórczyni Zespołu – wielkiej damie polskiego folkloru tanecznego, której zasługi choreograficzne i kierownicze przyczyniły się do występów i uznania Zespołu na całym świecie.
* * *
Przypomnijmy, że w ubiegłym roku, w Zespole Pałacowo-Parkowym w Koszęcinie odsłonięto pomnik-ławeczkę Elwiry Kamińskiej. W wydarzeniu uczestniczyli m.in. Poseł Ziemi Lublinieckiej, Andrzej Gawron oraz Marszałek Województwa Śląskiego, Jakub Chełstowski.
Pomnik Elwiry Kamińskiej stanął przy Pawilonie jej imienia, w którym znajduje się sala baletowa – miejsce wieloletniej pracy tancerki w Zespole „Śląsk”. Ławeczka widoczna jest dla każdego, kto odwiedzi Zespół Pałacowo-Parkowy w Koszęcinie. Odwiedzający mogą usiąść obok Elwiry Kamińskiej, by zrobić niecodzienną fotografię.
Fundatorem ławeczki jest rodzina pana Karola Cebuli, zmarłego w ubiegłym roku wielkiego przyjaciela Zespołu „Śląsk”, uhonorowanego w 2015 roku nagrodą specjalną „Maecenas Silesiae” za wielokrotnie okazywaną Zespołowi hojność i wsparcie działań programowych instytucji.
Autorem projektu ławeczki jest Marek Maślaniec, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, który stworzył także – odsłoniętą w siedzibie Zespołu w 2015 roku – ławeczkę profesora Stanisława Hadyny.
Symbolicznego odsłonięcia pomnika Elwiry Kamińskiej dokonali: Marszałek Województwa Śląskiego, Dyrektor Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” – Zbigniew Cierniak oraz rodzina fundatora pomnika.
